W Międzynarodowej Statystycznej Klasyfikacji Chorób i Problemów Zdrowotnych ICD-10 zespół Aspergera, oznaczony symbolem F84.5, został scharakteryzowany w następujący sposób:
Jest to zaburzenie o niepewnej wartości nozologicznej, charakteryzujące się takimi samymi nieprawidłowościami w zakresie interakcji społecznych jak autyzm, a także ograniczonym, stereotypowym repertuarem zainteresowań i aktywności. Od autyzmu różni się ono przede wszystkim brakiem ogólnego opóźnienia lub upośledzenia rozwoju mowy i funkcji poznawczych. Zaburzeniu temu często towarzyszy wyraźna niezgrabność i tendencja do utrzymywania się zaburzeń w wieku młodzieńczym i w życiu dorosłym. W początkach wieku dojrzałego pojawiają się sporadycznie epizody psychotyczne” [2].

Szerszą definicją jest zespół kryteriów diagnostycznych I.C. & C. Gillbergów, którzy wymieniają sześć kluczowych elementów charakterystycznych dla zespołu Aspergera. Są nimi:

  • zaburzenia interakcji społecznej, nieumiejętność lub niechęć do współpracy w grupie,
  • zaburzenia mowy i języka (opóźniony rozwój mowy, „perfekcyjny” język, pedantyczna mowa, nietypowa prozodia i charakterystyka głosu, trudności rozumienia języka, w szczególności znaczeń przenośnych i ukrytych),
  • bardzo wąskie, specjalistyczne zainteresowania, wręcz obsesyjne zainteresowania jakąś dziedziną,
  • zachowania powtarzalne, rutynowe,
  • problemy w komunikacji niewerbalnej (ograniczona gestykulacja i ekspresja twarzy, problemy z zachowaniem odpowiedniego dystansu fizycznego, kłopoty z kontaktem wzrokowym),
  • nieporadność ruchowa [3].

Tony Attwood wymienia jeszcze bardziej szczegółowo cechy, jakimi wykazują się dzieci z zespołem Aspergera:

  • trudności z wyrażaniem i kontrolą emocji;
  • niecodzienne umiejętności językowe – zaawansowane słownictwo i gramatyka, lecz opóźniony rozwój umiejętności prowadzenia rozmowy, niezwykła prozodia i skłonność do pedantyzmu;
  • niezwykła pod względem intensywności i koncentracji fascynacja jakimś tematem;
  • trudności z utrzymaniem uwagi w klasie;
  • niezwykły profil umiejętności uczenia się;
  • potrzeba pomocy przy czynnościach wymagających samodzielności (np. jedzenie, ubieranie się, toaleta – umiejętności samoobsługowe) i organizacji;
  • niezdarny chód i koordynacja;
  • wrażliwość na specyficzne dźwięki, zapachy, struktury czy dotyk [4].

PRZYPISY:

[1] A. Rajewski, Całościowe zaburzenia rozwoju, [w:] A. Bilikiewicz, S. Pużyński, J. Rybakowski, J. Wciórka (red.), Psychiatria, t. 2: Psychiatria kliniczna, Wydawnictwo Medyczne Urban & Partner, Wrocław 2002, s. 651.
[2] World Health Organization, Międzynarodowa Statystyczna Klasyfikacja Chorób i Problemów Zdrowotnych ICD-10, t. I, Centrum Systemów Informacyjnych Ochrony Zdrowia, 2008, s. 249.
[3] I.C. Gillberg, C. Gillberg, Asperger syndrome – some epidemiological considerations: a research note, „The Journal of Child Psychology and Psychiatry” 1989, nr 30(4), s. 631–638.
[4] T. Attwood, Zespół Aspergera. Kompletny przewodnik, Harmonia Universalis, Gdańsk 2013, s. 42.

źródło: http://asperger.org.pl/zespol-aspergera/

Załącznik:Mam dziecko z zespołem Aspergera PORADNIK DLA RODZICÓW

 



Załączniki: